• Als kind was ik al gefascineerd door paarden, maar ik heb er toen nooit echt iets mee gedaan. Tot mijn dochter vroeg om te mogen paardrijden. Fantastisch vond ik dat! Elke week ging ik mee en elke keer durfde ik dichterbij te komen. Tot op een moment mijn man en ik besloten om ook lessen te volgen. Hij was al een geoefend ruiter, ik totaal niet. Uiteindelijk zaten we samen met ons dochter (van 13 jaar) in dezelfde les. Het vertrouwen groeide en de lessen gingen goed. Het was heel fijn om dit in gezinsverband te doen. Tot op het moment dat het plots mis ging. We waren met een grote groep, één van de paarden sloeg op hol en mijn onzeker paardje besloot om mee te hollen. Ik viel ervan. Uiteraard werd ik verplicht om weer op te stijgen, maar ik stond te trillen op mijn benen en het moment dat ik weer in het zadel zat, voelde ik dat mijn merrie er geen zin meer in had. Ik had nul controle en zat helemaal stijf van angst op mijn paard. Toen we weer moesten draven begonnen mijn paard en het andere weer te bokken. Deze keer bleef ze bokken tot ik op de grond lag. Met een gekneusde heup en panische angst als gevolg. Na deze les volgde ik nog een paar lessen, maar op een ochtend kwam ik toe in de manège en botste op een muur van schrik. Ik durfde niet meer. Op dat moment begon ik te zoeken naar hulp. Ik besefte maar al te goed dat dit voorval mijn gebrek aan zelfvertrouwen alleen maar naar de oppervlakte had gebracht. Maar het werken met paarden wou ik niet loslaten. En niet alleen omdat mijn man en dochter bleven rijden. Via een tip kwam ik bij Marion terecht. Haar warme begrip en haar lieve paarden gaven mij geleidelijk aan meer inzicht in mezelf. Het contact met Indy de tinker was ongelofelijk. Door Marion leerde ik om een paard te ‘lezen’. Door hen beter te begrijpen, werd mijn angst minder. De kans om op mijn ritme met een paard te kunnen werken, in het besef van totale veiligheid, vond ik fantastisch!! Elke keer dat ik had afgesproken met Marion keek ik er heel hard naar uit. En elke keer kwam ik superenthousiast terug thuis. Door haar professionele begeleiding, haar begrip en inzicht durf ik weer met paarden om te gaan. Ik heb zelfs al weer gereden. Ik ben er nog niet helemaal, de onzekerheid is niet helemaal weg, maar wel het vertrouwen dat ik mezelf ga overwinnen. De coaching was een prachtig geschenk aan mezelf en ik ben Marion enorm dankbaar voor wat ze voor mij betekent heeft en nog steeds betekent.

N.

Brugge